Ik heb het hier
al eens eerder
over de
GIMP gehad.
Vandaag zal ik uitleggen hoe je in 3 eenvoudige stappen een karikatuur kan maken in
de GIMP. Natuurlijk is dit een luie-mensen-methode die artistiek gezien nogal
waardeloos is en geen
echte karikaturen oplevert.
Maar het is wel eens amusant om te doen.
Stap 0: zoek een foto
Zoek op
Google Images of ergens anders
een foto van het slachtoffer. Neem best een zo herkenbaar mogelijke foto,
en van voldoende hoge resolutie (minstens zo groot als de foto hiernaast).
Open de foto in de
GIMP.
Stap 1: knip de kop uit
Knip de kop uit op een manier naar keuze (ik gom meestal alles weg
wat er niet moet zijn, maar je kan bijvoorbeeld ook met
Fuzzy Select de achtergrond
selecteren en wegknippen). Indien nodig kan je ook best
de afbeelding vergroten (
Image / Scale Image) en wat extra plaats maken
(
Image / Canvas Size) — in het voorbeeld hiernaast had ik wat ruimte nodig
aan de rechterkant en onder de kinnen van Bart De Wever.
Stap 2: kneed de kop
Dit is de plezantste stap, en de enige die een beetje creativiteit vereist.
Kneed de kop in de gewenste vorm (naar eigen smaak)
met behulp van
Filters / Distorts / IWarp.
Tip: als de kneding overdreven wordt, maar wel nog in de goede richting gaat,
gebruik dan de Animate optie om een aantal tussenliggende posities te maken.
Stap 3: doe alsof het zelf getekend is
Gebruik nu
Filters / Artistic / Cartoon (met een hoge
Mask radius)
om de afbeelding meer op een tekening te doen lijken.
Eventueel ook contrast en helderheid aanpassen (
Colors / Brightness-Contrast)
naar smaak en/of wat doekstructuur toevoegen (
Filters / Artistic / Apply Canvas).
Klaar!
Nog enkele voorbeelden:
Caroline Gennez:
Bert Anciaux:
Guy Verhofstadt:
BRUSSEL –
Gisteren maakte een hooggeplaatste bron bij Defensie bekend dat
minister Pieter De Crem (CD&V) op 16 mei 2009 overleed na
een incident in het noorden van Afghanistan.
De Crem werd neergeschoten
tijdens een bezoek aan de Belgische troepen die deel uitmaken van
een zogenaamd opleidingsteam dat het Afghaanse leger met raad en daad bijstaat.
Naar verluidt zou het om een tragisch voorval van
friendly fire gaan,
en dat tijdens een toespraak van De Crem tot de soldaten.
Een anonieme ooggetuige stelde dat de minister “het zelf uitlokte”
door, vermoedelijk om zijn betoog extra kracht bij te zetten, “als een wildeman
in de lucht te beginnen schieten met een machinegeweer”.
Daarbij raakten drie Amerikaanse soldaten van een aangrenzende legerbasis
lichtgewond. Tijdens de verwarring die daarop ontstond zou een Amerikaanse
scherpschutter De Crem hebben neergehaald.
Er is voorlopig nog geen officiële
reactie vanuit het Pentagon, maar volgens insiders heeft de scherpschutter
correct gehandeld volgens de geldende
rules of engagement.
Bronnen bij defensie benadrukken dat ook de Belgische soldaten zich gedurende
het incident zeer correct en volledig volgens de regels gedroegen.
“Onze mensen weten zeer goed hoe ze hierop moeten reageren”, zegt Ingrid Baeck,
woordvoerder van Defensie. “Zij zijn hiervoor gedrild.”
Behalve Pieter De Crem zelf vielen er geen doden aan Belgische kant.
Baeck: “Dit incident is bijzonder goed verlopen,
het bewijs is er dat de bescherming van de Belgische militairen voldoet.”
Het bericht van het overlijden van De Crem werd een maand lang verzwegen
om familieleden niet te verontrusten. Ook wou men zijn trouwe kiezers geen ongemakkelijk
gevoel geven door de Oost-Vlaamse CD&V-lijst in volle verkiezingscampagne
nog aan te passen. Vanuit de oppositie kwam er alvast heel wat kritiek over
het gebrek aan eerlijke informatie.
Bij wijze van wederwoord werd een passage uit het testament van minister De Crem
voorgelezen door CD&V-fractieleider Verherstraeten. Daarin noemt
De Crem elke kritiek van de oppositie “voorspelbaar omdat men van bij het
begin tegen die operatie in Afghanistan was. Ik weet ook niet of die kritiek
gedeeld wordt door de publieke opinie.”
Verherstraeten voegde daar nog aan toe dat de 23733 voorkeurstemmen voor
De Crem en de verkiezingsoverwinning van de CD&V
aantonen dat wijlen De Crem de publieke opinie inderdaad nog steeds aan zijn kant heeft,
zelfs in het hiernamaals.
De verkiezingen zijn voorbij. Tijd om de uitslag even te bekijken.
De traditionele partijen
Vlaams Belang verliest 11 zetels, sp.a verliest er 6,
Open Vld verliest er 4. Het kartel CD&V/N-VA haalde 35 zetels in 2004, terwijl
CD&V er nu 31 haalt en N-VA 16. Dedecker haalt 8 zetels en Groen! wint 1 zetel (hoewel
ze in stemmen achteruit gaan). Er zijn veel coalities mogelijk: bijvoorbeeld
een verderzetting van de huidige tripartite van de 3 traditionele partijen, of
een niet-klassieke tripartite van de grote winnaars CD&V en N-VA samen met Open Vld:
We zullen wel zien wat het wordt. Waarschijnlijk weer veel gezever van De Wever
over de staatshervorming. Al dat geleuter heeft maar één bedoeling:
proberen de aandacht af te leiden van de echte problemen. De economische crisis bijvoorbeeld.
En vooral: wie het zal zijn die voor die crisis moet opdraaien. Degenen die
hem veroorzaakt hebben, of de gewone mens? Spijtig genoeg is dat geen discussiepunt
meer voor alle partijen die verkozenen haalden. Uiteraard mag niet aan de winsten geraakt worden,
uiteraard zal er bespaard worden op kap van de werknemers en de uitkeringsgerechtigden.
Er zal niet geraakt worden aan de notionele intrestaftrek en andere cadeaus aan het patronaat;
er zal gesnoeid worden in de pensioenen, in de sociale zekerheid, in de budgetten voor
onderwijs, gezondheidszorg en openbare diensten.
Maar daarover gaat het politiek debat niet. Daarover zwijgen de meeste politiekers liefst.
Er bestaat daarover trouwens al lang een neoliberale consensus.
Nee, het debat gaat niet over welk beleid er moet gevoerd worden.
Het debat gaat over op welk niveau het neoliberaal beleid het best kan gevoerd worden.
Consequent links
Genoeg over de rechtse partijen (daar reken ik de gematigd rechtse partijen
sp.a en Groen! ook bij).
Hoe heeft links het gedaan?
Niet slecht, maar ook niet echt goed.
Hier is een overzichtje van het totaal aantal stemmen
voor de Belgische linkse partijen in de laatste 10 jaar.
Het gaat telkens over twee verkiezingen
(kamer en senaat of EU en regionaal) waarvan de stemmen werden opgeteld
— delen door twee dus
om het gemiddeld aantal stemmen per verkiezing te krijgen:
De PVDA gaat vooruit, maar niet zoveel als gehoopt. Ze hebben redelijk wat media-aandacht
gekregen en ze hebben hun programma veel gematigder gemaakt, maar toch zijn ze in Vlaanderen
tegenover 2007 nauwelijks vooruitgegaan (in Wallonië wel).
Zouden ze de les durven trekken dat een verwaterd programma toch niet zo gesmaakt wordt?
Hun verkleuterde clown-campagne heeft trouwens volgens mij ook niet zoveel mensen van
stemgerechtigde leeftijd aangesproken.
Dan zijn er de twee uitstervende partijen: de Parti Communiste (PC)
en het Comité voor een Andere Politiek (CAP). De KP/PC haalde tot begin jaren '80
nog zetels in het parlement, en is sindsdien geleidelijk aan het uitsterven; in Vlaanderen
is dat proces al wat verder gevorderd dan in Wallonië.
Het CAP bestaat nog maar sinds 2005. In de eerste jaren was LSP er nog één van
de drijvende krachten in, inclusief bij de verkiezingsdeelname in 2007, maar sinds
2008 kan CAP best beschouwd worden als een mooie maar mislukte poging.
En dan is er tenslotte LSP: we hebben een resultaat dat vergelijkbaar is met
onze vorige verkiezingsdeelname in eigen naam.
Er waren wellicht weer heel wat linkse kiezers die uit tactische overwegingen
een “nuttige stem” aan sp.a of Groen! hebben gegeven.
Waarschijnlijk waren er ook wel wat mensen die twijfelden tussen LSP en PVDA en
ook weer om tactische redenen (“PVDA is de grootste”) voor PVDA kozen.
Het allergrootste deel van degenen die tóch voor LSP stemden,
koos dus volgens mij heel bewust voor LSP omwille van het politiek programma van LSP.
Daarom zou ik dus bij deze iedereen willen bedanken die voor een consequent linkse
partij stemde, en in het bijzonder
de 8985 mensen die voor de Europese LSP-lijst stemden,
de 10038 mensen die voor een regionale LSP-lijst stemden,
de 7954 mensen die voor de Europese LCR-PSL-lijst stemden,
de 1508 mensen die voor een regionale PSL-lijst stemden,
en de 2042 mensen die voor de Brusselse PC-PSL-LCR-PH-lijst stemden.
Merci! Jullie stem was zeker nuttig, maar je kan je nóg nuttiger maken door
met ons mee te bouwen aan een links alternatief en actief lid te worden van LSP!
Een linkse socialist in het Europees parlement!
Het beste nieuws komt uit Ierland: we hebben voor het eerst een
zetel in het Europees parlement! LSP bestaat niet alleen in België,
wij zijn een
internationale partij.
Onze Ierse sectie, de
Socialist Party,
heeft in Dublin 12,4% van de stemmen gehaald waardoor
Joe Higgins verkozen werd
in het Europees parlement.
Go Joe!
