De maand juli is zo'n beetje verdwenen op deze blog.
Dat komt gedeeltelijk omdat ik in juli naar een
conferentie
in Pasadena gegaan ben, en daarna van de gelegenheid gebruik heb gemaakt om een
road trip door Californië
te maken, van Las Vegas over Death Valley, Yosemite Park, San Francisco en Los Angeles terug naar Vegas.
Amerika is een land van extremen: extreme decadentie (Vegas!), extreme temperaturen (Death Valley),
extreme hoeveelheden, extreme rijkdom, extreme armoede (bedelaars in San Francisco en LA),
en extreem rechtse politieke partijen. Het was een zeer boeiende trip.
De Amerikaanse cultuur is eigenlijk nog het best te karakteriseren als
“kinderlijk”. Het lijkt alsof de gemiddelde Amerikaanse volwassene in zekere zin is
blijven steken in een kinderlijk stadium.
De psycholoog
Bruce Charlton
beweert dat de mens psychologische
neotenie vertoont.
Neotenie is een vorm van
paedomorphose
— een evolutionair fenomeen waarbij volwassenen exemplaren van een diersoort
kenmerken behouden die normaal verdwijnen tijdens het opgroeien.
Een tot de verbeelding sprekend voorbeeld van
paedomorphose is de
axolotl
of Mexicaanse wandelvis, een salamander die in het larve-stadium blijft steken.
Ook bij de mens komt neotenie voor: lactose
tolerantie is een goed voorbeeld. Normaal gezien
worden mensen
lactose intolerant
zodra ze geen borstvoeding meer krijgen. Dankzij de domesticatie van de koe door de mens
(en van de mens door de koe) zijn er grote
bevolkingsgroepen die een afwijking hebben waardoor ze ook als volwassene lactose tolerant blijven.
Beschouw bijvoorbeeld de Amerikaanse keuken.
Wafels met spek en eieren. Ontbijtpizza's. Cola-bekers van 2 liter.
De perfecte synthese van het Brits gevoel voor gastronomie en het
Duits gevoel voor kwantiteit en vetgehalte.
Kinderen eten graag zoet en zout, fastfood en frisdrank, hamburgers en frieten.
Niet toevallig zijn dat dan ook de culinaire fundamenten van de VS.
Zowat alles wat kleine jongens leuk vinden, is typisch Amerikaans:
geweren, actie, spectakel, stoere vervoersmiddelen (zoals SUV's en Harley-Davidsons),
spannende en gewelddadige verhalen (zoals in films, tv-series of stripverhalen),
noem maar op. Seks fascineert hen enorm, maar tegelijkertijd is het iets heel erg vies
— op de speelplaats van een lagere school heerst een gelijkaardige dubbelzinnige sfeer.
Alles in Amerika is eigenlijk een pretpark: musea zijn doorgaans
van het kaliber van
Ripley's Believe It Or Not
(vooral niet saai dus),
natuurparken zijn een soort
theme parks voor scouts en
rangers,
en een stad als
Las Vegas
is in feite één grote speeltuin voor volwassenen.
Kortom, Amerikanen zijn kinderen. Geen wonder dat ze zoveel ophef kunnen maken
over een
kindsterretje
met een
Peter Pan-syndroom.