ZWASMM
Zachte WAren. Syndicalisme. Muziek. Marxisme.
meer moet dat niet zijn.
Onderstaande dingen zijn eigenlijk in maart 2009 geschreven —ik ben pas toen begonnen met deze blog — maar ik heb ze onder “februari” gezet omdat anders de pagina voor maart nogal lang werd.

Februari 2009

(permlink) Linkse genealogie

Het is niet altijd even evident — zeker niet voor buitenstaanders — hoe het ook alweer allemaal in elkaar zit aan de linkerzijde.
- Kent u de LSP?
- Jazeker, zijn dat niet de Liberale Socialistische Progressieven van Geert Lambert?
- Nee, u verwart met de SLP. De LSP is de Linkse Socialistische Partij, links van de sp.a.
- Ah! De amadezen!
- Toch niet: in tegenstelling tot AMADA (vandaag PVDA) hebben wij nooit het stalinisme verdedigd.
- Achzo. Is LSP dan de nieuwe naam van de RAL? Of is dat die organisatie rond Erik De Bruyn?
- ...
Om een beetje opheldering te verschaffen heb ik dus eens een overzichtje gemaakt van de belangrijkste linkse stromingen en waar ze vandaan komen:

(permlink) Moderne partijen

Ik heb een liedje gemaakt. Het heet Moderne partijen en het is een protestliedje, zo'n beetje in de stijl van de jaren '60. Het begint alsvolgt:
Voor moderne partijen
is een programma overbodig
en veel leden zijn niet nodig
want de top kan maar gedijen
als de basis haar niet stoort.
“Ideologie” is een vies woord.
Militanten zijn optioneel —
we hebben liever personeel.
Hier is een mp3 en hier is de rest van de tekst.

(permlink) Gelijk loon voor gelijk werk!

In november 2007 heb ik samen met enkele collega's het initiatief genomen om een petitie op te starten rond “gelijk loon voor gelijk werk” voor doctoraatsstudenten. Het initiatief kreeg redelijk wat pers-aandacht. Op donderdag 20 maart 2008 hebben we een “dag van de onderzoeker” georganiseerd en toen is de petitie ook afgegeven aan de kabinetschef van minister Ceysens. Dankzij die petitie zijn er ondertussen al enkele belangrijke stappen vooruit gezet, maar er blijft nog 't één en 't ander te doen.

Al dan niet toevallig organiseerde het FWO op 23 oktober 2008 een groots opgezette “dag van de onderzoeker” naar aanleiding van haar 80-jarig bestaan. Ze hebben mij toen ook uitgenodigd om mee te doen aan een panelgesprek, gemodereerd door prof. Jan De Groof (tegenwoordig gekend van de Fortis-soap).
Diezelfde mens is blijkbaar ook hoofdredacteur van het Tijdschrift voor Onderwijsrecht & Onderwijsbeleid, en hij nodigde de panelleden uit om een artikel in te sturen naar dat tijdschrift. Mijn artikel zal gepubliceerd worden in het volgende nummer van het TORB en dat is ook ineens mijn eerste Nederlandstalige artikel. Hier is een draft (PDF) en dit is de referentie:
Jon Sneyers. Rechtspositie en Loonvoorwaarden van Doctoraatsbursalen. Tijdschrift voor Onderwijsrecht en Onderwijsbeleid, 2009. Ter perse.

(permlink) Pianofortis

Met het programma Lilypond kan je mooie partituren maken. Lilypond is zo'n beetje voor muziek wat LaTeX is voor tekst. Ik heb een stukje geschreven voor piano. Het heet “Pianofortis” en het begint zo:

Hier is het bijhorende Lilypond-bestand. Lilypond maakt van zo'n invoerbestand uitvoer in PDF en in MIDI. Hier is een opname van ik die het stukje speel (met wat extra improvisatie op't einde, het is niet omdat de partituur stopt dat de muziek moet stoppen natuurlijk). Met het programma Audacity kan je geluidsfragmenten bewerken. Hier is een bewerkte versie van de opname met wah-wah en een beetje versneld. Het resultaat klinkt best wel groovy vind ik.

(permlink) Politiek kompas

De mensen van The Political Compass hebben eens diep nagedacht over het politieke spectrum van links tot rechts, en ze zijn tot de conclusie gekomen dat één dimensie (links-rechts) niet volstaat, dus ze hebben een extra dimensie (democratisch-autoritair) toegevoegd. Bij de vorige verkiezingen gebruikte de krant De Standaard een gelijkaardig twee-dimensionaal politiek kompas. Zij kwamen tot de volgende figuur:


Als je klein-links niet op de kaart zet en CD&V in de buurt van het centrum wilt zetten dan is dat een min of meer correcte inschatting (zij het nogal onvolledig). Je zou natuurlijk nog meer dimensies kunnen toevoegen. Bijvoorbeeld de ethische dimensie (progressief-conservatief). In november 2006 maakte ik zo'n schema voor de Belgische politieke partijen: (waarbij ik ook onderscheid maak tussen het werkelijke programma van een partij en haar retoriek, die soms nogal verschilt van haar programma)


Nog interessanter is het om de evolutie in de tijd te bekijken: