April 2010

Deze ochtend (22 april) hoorde ik op de radio dat Het Land, zowaar, In Crisis schijnt te zijn. De regering dreigt te vallen, journalisten zijn in paniek, vermoeide politiekers hebben geen, of juist zeer veel commentaar.

“Eindelijk!”, dacht ik, “de internationale economische crisis is doorgedrongen tot de Belgische politiek!”. Massale ontslagen, een enorme toename van de werkloosheid, iedereen moet inleveren, de economie stort ineen, dat is nu al meer dan twee jaar bezig, en eíndelijk beseft de politieke wereld dat er een probleem is en dat ze het moeten oplossen! Halleluja, ze hebben het licht gezien!

Helaas, al snel bleek al de commotie niets te maken te hebben met de reële sociaal-economische problemen. Nee, men maakt zich blijkbaar druk over de administratieve herverkaveling van één of ander obscuur kiesarrondissement genaamd Brussel-Halle-Vilvoorde.

Vlakbij Brussel zijn er namelijk enkele Vlaamse gemeenten waarvan de inwoners, als zij dat willen, mogen stemmen voor Franstalige Brusselse politiekers — oh nee! Het is natuurlijk onaanvaardbaar dat onze Heil'gen Vlaamschen Bodem op zo'n schandelijke manier wordt bezoedeld door die verderfelijke franskiljons. Stel u voor! Die smerige rasverraders kunnen zomaar, zonder enige sanctie, hun Vlaamsche stem verspillen aan het inferieure Walenras. Die problematische situatie moet uiteraard onverwijld rechtgezet worden. Gelukkig hebben al onze politiekers hun aandacht volkomen op deze uiterst dringende en belangrijke kwestie gericht, zonder zich te laten afleiden door muggezifterij over onbeduidende pietluttigheden zoals werkgelegenheid, begrotingstekorten, armoede, onderwijs, gezondheidszorg, pensioenen, openbare diensten, enzovoort. Goed bezig!