ZWASMM
Zachte WAren. Syndicalisme. Muziek. Marxisme.
meer moet dat niet zijn.

September 2009

(permlink) Openbaar vervoer in Japan

In tegenstelling tot de VS heeft Japan een bijzonder goed uitgebouwd netwerk van openbaar vervoer — het enige probleem ermee is dat het grotendeels geprivatiseerd is en dat alle uitbaters hun eigen ticketten en tarieven hebben. Dat maakt de dingen niet bepaald eenvoudiger. Alleen al in Tokyo zijn er bijvoorbeeld twee verschillende metro-bedrijven, 9 grote treinbedrijven en een stuk of 20 kleinere.

Toen ik voor het eerst de kaart van het metro-netwerk in Tokyo zag, moest ik wel even slikken. Ter vergelijking: hier is een kaart van de Brusselse metro (inclusief lijnen 3 en 4, wat eigenlijk trams zijn en geen metro):

En hier is een kaart van de metro in Tokyo:

In vergelijking met België is het openbaar vervoer in Japan ook veel stipter. Treinen van de NMBS hebben een gemiddelde vertraging van 9,7 minuten (bron). Dat komt o.a. door technische problemen, weersomstandigheden, of mensen die zich voor een trein gooien. In Japan zijn de weersomstandigheden zeker niet beter — denk maar aan typhoons, vulkaanuitbarstingen en aardbevingen — en zelfmoord is hier zo'n beetje de nationale sport. Nochtans slagen de Shinkansen-treinen van JR (Japan Railways) erin om de gemiddelde vertraging te beperken tot 30 seconden (bron). Vrij indrukwekkend vind ik dat.

(permlink) Het land van de rijzende zon

Deze maand zit ik in Tōkyō. Ik ben op bezoek bij de onderzoeksgroep van prof. Sato, maar daarover later meer. Nu eerst iets over m'n ervaringen tot hiertoe in Japan, het land van de rijzende zon.


Na m'n ervaringen in Californië (zie hieronder) is Japan wel even wennen. In vergelijking met de VS, is zowat alles hier totaal anders. Bijvoorbeeld:
  • In Amerika is er plaats genoeg, in Japan is er een tekort aan bewoonbare grond. Japan is dus veel dichter bevolkt en alles is veel compacter.
  • Amerikanen zijn doorgaans nogal boertig op vlak van tafelmanieren en beleefdheid. Japanners zijn in het algemeen ongelofelijk beleefd.
  • In een Amerikaans restaurant is het onbeleefd om geen fooi te geven (als de bediening echt slecht was dan kan je hooguit overwegen om “maar” 10% tip te geven); in een Japans restaurant wordt het geven van een fooi als onbeleefd beschouwd.
  • Een gemiddelde Japanse camionette zou in Amerika hooguit als golf-karretje gebruikt worden; een gemiddelde Amerikaanse gezinswagen is zo breed als twee Japanse baanvakken.
  • De Amerikaanse keuken is gebaseerd op vet, suiker, en kwantiteit. De Japanse keuken is veel verfijnder en gezonder. Er zijn weinig Japanners met overgewicht. Japanners eten gemiddeld 2767 Kcal per dag, waarvan 86 gram vet. Amerikanen eten gemiddeld 3753 Kcal per dag, waarvan 155 gram vet (bron).
  • De meeste Amerikanen spreken Engels. De meeste Japanners niet.
Eén ding heeft Japan wel gemeenschappelijk met de VS: enorm grote bedrijven. Neem bijvoorbeeld het mastodont-bedrijf Tokyu (Google-vertaling). Tokyu is nogal alomtegenwoordig. Om naar de Ōokayama-campus te gaan neem je een premetro uitgebaat door Tokyu. Als je het station buitenkomt zie je recht voor je een Tokyu-supermarkt, en tegenover de Tokyu-supermarkt is een Tokyu-hospitaal. Andere activiteiten van Tokyu zijn o.a. vastgoed, bussen, bouwen van treinen, bouwen van gebouwen, security, hotels, en enkele private universiteiten. En bedenk dan dat Tokyu eigenlijk nog een dwerg is in vergelijking met grote conglomeraten (“Keiretsu”) zoals Mitsui, Sumitomo, Yasuda, of Mitsubishi.

Vorige maand